نحوه برخورد با کودک حاضر جواب و علت حاضر جوابی کودکان
برخورد با کودک حاضر جواب و علت حاضر جوابی کودکان
سؤال: فرزند من گستاخی میکند و زباندرازی میکند و حاضرجواب است و روز به روز بر شدت این رفتارهایش اضافه میشود، چگونه میتوانم از شر این مشکل رها شوم و نحوه برخورد با فرزند حاضر جواب چیست؟؟
پاسخ ما در روانشناسی کودک به شما:
نکته بسیار مهم این است که این رفتارها حاصل تعامل خلق و محیط است، یعنی ممکن است که خلق فرزند شما مقداری پرخاشگر باشد و محیط هم به گونهای بوده که این پرخاشگری نمود خارجی پیداکرده است.
واقعیت این است که سهلانگاری والدین، باعث تشدید این وضعیت میشود، مثلاً بعضی از والدین میخواهند اصطلاحاً شاخ بچه را بشکنند یا پررو نشود، این باعث تشدید خشم کودک شده و رفتار پرخاشگرانه را افزایش میدهد. بعضی از والدین دیگر هم در برابر این رفتارهای کودک حوصله تعارض ندارند و برای ساکت کردن او و متوقف کردن جنگ اعصاب، سریعاً به خواسته او تن میدهند و هر چه که میخواهد برایش فراهم میکنند.
درواقع رفتار درست این است که کودک حاضر جواب باید یاد بگیرد خواستهاش را درست بیان کند، او باید یاد بگیرد که قوانین و چارچوب خانواده را بپذیرد و مسئولانه عمل کند و خانواده باید بتواند یک شیوه تربیتی مناسب را انتخاب کند که کودک را به سمت مسئولیت سوق بدهد، غالباً این اتفاق نمیافتد و پدر و مادر بر اساس واکنش کودک سبک تربیتی خود را تنظیم میکنند، مثلاً کودکی که آرام تر باشد با او بهتر تا میکنند و کودکی که مقداری لجباز یا حاضر جواب باشد، خشمگینانهتر با او برخورد میکنند.
همانطور که پدر و مادر، نباید بر اساس یک اصول خشک و غیرقابل انعطاف فرزند خود را تربیت کنند، نباید اینطور هم باشد که بر اساس واکنشهای کودک فرزند خود را تربیت کنند، بلکه باید اصولی داشته باشند که آن اصول را با توجه به شخصیت کودک تنظیم کنند(من در کارگاه فرزند پروری در این باره به صورت مفصل و عملی به والدین آموزش می دهم)
نکات کلی در مورد نحوه برخورد با کودک حاضر جواب
- پدر و مادر اصول تربیتی کودک را بیاموزند، به عنوان مثال بدانند که نیازهای کودکان چیست؟ کدام رفتارها به کودک آسیب میزند و کدام آسیب نمیزند.
- با توجه به ساختار شخصیتی کودک به گونه ای عمل کنند که هم نیازهای کودک برآورده شود و هم متناسب با واقعیتهای موجود و جامعه رشد کند و رفتار کند.
مثلاً وقتیکه از کودک خواسته میشود که به نانوایی برود (و در سنی است که میتواند این کار را انجام بدهد) و با گستاخی پاسخ دهد که این کار را انجام نمیدهم، والدین میتوانند قاطعانه، دوستانه و منصفانه با او برخورد کنند و به او بگویند: هر دوی ما در برابر یکدیگر مسئولیتهایی داریم، اگر که تو بخواهی فقط به فکر خودت باشی و ما در خدمت تو باشیم، نمیتوانیم.
بنابراین از تو میخواهیم که این کار را انجام بدهی و اگر که ندهی ناچار میبایست پیامدی برای این رفتار تعیین شود، به عنوان مثال اگر تو بخواهی فقط به فکر خودت باشی ما هم مثل تو به فکر خودمان خواهیم بود و اگر دفعه بعد چیزی خواستی برای تو خرید نخواهیم کرد.
ولی نحوه گفتن باید طوری باشد که ضمن این که قاطعانه هست (یعنی حتماً اجرا شود) باید دوستانه و منصفانه باشد (یعنی همراه با خشم و فریاد، تحکم، عصبانیت و پرخاشگری نباشد) و در نظر داشته باشید که او یک کودک است، خلق او متفاوت است و فرزند شماست و برای شما عزیز است و در عین حال باید مسئولیتپذیری را در خانواده یاد بگیرد. فکر میکنم توضیح این رفتار در این مطلب کوتاه بسیار سخت باشد والدین باید حتماً این مهارت فرزند پروری را یاد بگیرند ما در کلینیک خود به والدین به صورت عملی آموزش میدهیم، اگر شما نیز تمایل دارید می توانید با مرکز روانشناسی خودبیداری تماس بگیرید و از نحوه شرکت در این کلاس مطلع شوید.
برای دریافت مشاوره های علمی در زمینه های مختلف یا شرکت در کارگاه ها و خرید بسته ها در ساعت کاری (از 9 صبح تا 18 همه روزه به جز روزهای تعطیل) باشماره های زیر تماس بگیرید یا در تلگرام پیام بگذارید.
درباره ارسطو رضایی
مرکز روانشناسی خود بیداری آموزش به دانتشجویان روانشناسی و روانشناسان و خانواده ها
نوشتههای بیشتر از ارسطو رضایی
دیدگاهتان را بنویسید