چگونه قضاوت نکنیم؟ همراه با 9 دقیقه پادکست
چگونه قضاوت نکنیم
شاید سوال شما این باشد که چگونه قضاوت نکنیم؟یا چگونه از روی ظاهر قضاوت نکنیم؟ در این نوشته من(ارسطو رضایی) قصد دارم که در این مورد به شما کمک کنم
بارها این جمله را شنیده ایم که: تو اگر جای من بودی چیکار میکردی؟ یا من اگر جای تو بودم فلان کار را انجام می دادم!
من (ارسطو رضایی) هم به عنوان یک روانشناس بالینی و هم به عنوان کسی که فلسفه خوانده است، چه به لحاظ روانشناسی و چه فلسفی، به کار بردن این عبارت از اساس اشتباه میدانم زیرا اگرچه شکل و ظاهر و بدن هرکدام از ما شبیه به هم است اما هرکدام از ما یک تجربه روانی کاملاً متفاوتی از جهان داریم.
هیچ کدام ما نمی توانیم جای دیگری باشیم یا از دیگری بخواهیم که جای ما باشد، بنابراین چگونه ممکن است که درباره دیگران داوری کنیم و به قضاوت کردن بپردازیم؟
در روانشناسی رویکردهای مختلف و نظریه های مختلفی برای طبقه بندی رفتارهای انسانها وجود دارد، در روانشناسی نظریه های شخصیت فراوانی وجود دارد، در فلسفه دیدگاه ها و مکاتب بسیار زیاد و متنوعی وجود دارد، اما با این حال هیچ کدام از آنها قادر به بیان کردن واقعیت و بازنمایی واقعیت انسانها نیستند.
دائماً به روانشناسان آموزش داده میشود که شما به وسیله ابزارهای مختلف (مانند تست و مشاهده و مصاحبه) تا اندازهای قادر به حدس و گمان هستید ولی در نهایت این مراجعه کننده است که به شما می گوید آنچه که حدس زدید درست هست یا خیر؟
با این تفاسیر وقتی که روانشناسان که متخصص علم رفتار و شخصیت هستند و دراین باره نمی توانند با قاطعیت حرف بزنند، در این صورت چطور ممکن است که ما به قضاوت کردن بپردازیم؟ وبه قضاوتهای خود اطمینان داریم؟
وقتی شخصی عملی انجام میدهد که از نظر ما ( آن عمل) غیر اخلاقی است، ممکن است با خودتان بگویید: من اگر جای او بودم این کار را نمیکردم!
اما واقعیت این است که ما نه جای او هستیم و نه می توانیم باشیم. (تاکید می کنم: نه می توانیم باشیم)
یک سوال در مورد قضاوت کردن در مورد دیگران
فرض کنید که شما مردی هستید که همسرتان بیمار است، برای مداوای او مجبور هستید که دارویی را خریداری کنید و برای خرید این دارو شما هیچ پولی ندارید، تنها یک راه وجود دارد و آن ایسنت که به داروخانه بروید، دارو را سفارش بدهید و درحالیکه داروخانه چی حواسش پرت است دارو را بدزدید و پا به فرار بگذارید.
حال بر سر دو راهی مانده اید، از طرفی اگر که این دارو را تهیه نکنید، همسر شما جانش را از دست می دهد و از طرف دیگری اگر که این دارو را تهیه کنید و بدزدید، عملی غیر اخلاقی انجام داده اید.
فرض را بر این بگذاریم که در نهایت تصمیم میگیرید برای نجات جان همسر خودتان به سرقت دست بزنید، در این حالت آیا شما مجرم هستید؟ چه پاسخی دارید؟ دیدگاه خود را بنویسید.
شاید این مثال بسیار واضح باشد و مشخص شود که در این بزنگاهها، ما به لحاظ اخلاقی سردرگم می شویم، اما شاید همه ما در موقعیت هایی که که عملی غیر اخلاقی انجام میدهیم در چنین بزنگاههایی باشیم و چنین درگیری هایی داشته باشیم، در اینصورت چگونه به قضاوت کردن و یا طبقه بندی دیگران می پردازیم؟
در پاسخ به این سوال باید گفت براساس قانون کیفری: هم عمل باید بد باشد و هم نیت، اگر عمل بد باشد ولی نیت سوء نباشد، مجازات سبکتری برای او درنظر گرفته می شود( البته در فضایی عادلانه و منصفانه)
چگونه قضاوت نکنیم؟
آیا خود ما بارها مرتکب رفتارهایی نشدیم که ازنظر خودمان قابل قبول است ولی از نظر دیگران نه؟ در این صورت نظر شما درباره قضاوت کردن چیست؟
پس ما چگونه درباره بد بودن و یا خوب بودن دیگران اظهار نظر می کنیم؟در این پادکست من یک مثال از آقایی به نام هانس آوردم که مجبور بود برای به دست آوردن هزینه دارو برای همسرش دزدی کند آیا او یک شوهر مهربان وخوب بود یا یک شهروند دزد؟
به پادکست زیر با موضوع «چگونه قضاوت نکنیم؟» گوش کنید،چگونه از روی ظاهر قضاوت نکنیم؟
برای دریافت مشاوره های علمی در زمینه های مختلف یا شرکت در کارگاه ها و خرید بسته ها در ساعت کاری (از 9صبح تا 18 همه روزه به جز روزهای تعطیل) باشماره های زیر تماس بگیرید یا در واتساپ یا تلگرام پیام بگذارید.
درباره ارسطو رضایی
مرکز روانشناسی خود بیداری آموزش به دانتشجویان روانشناسی و روانشناسان و خانواده ها
نوشتههای بیشتر از ارسطو رضایی1 Comments
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
مطالب بسیار خوب هستند .این نکته که هم به صورت متنی هستند هم صوتی بسیار عالیه .
ازتون خیلی خیلی تشکر و قدردانی میکنم.