رنجی میکشم که شما از آن خبر ندارید
رنجی میکشم که شما از آن خبر ندارید
حتماً این روزها این خبر را شنیده اید که «آلین کوک» مردی است که تصمیم به خودکشی خود خواسته دارد و تصمیم داشت که از طریق فیسبوک لحظه به لحظه تا پایان مرگ را به نمایش بگذارد، اما فیسبوک این اجازه را به او نداد و بیان کرد که این بر خلاف قوانین ماست. حالا یک عده ای قلم برداشتهاند و در باب رنج سخن گفته اند که «زندگی رنج است و …»
متنی را می خواندم که نویسنده ای می گفت:
این فرد میخواهد پیامی را به جهان مخابره کند: «رنجی میکشم که شما از آن خبر ندارید.» آخ این نگاه چقدر برای ما خوشایند است، الهی بمیرم واسه خودم، طفلکی من، الهی من، من بیچاره. من از کودکی و نوجوانی، متوجه این واقعیت که زندگی رنج است بودهام، اما همیشه برای من بی معنا بود که شخصی بگوید رنجی میکشم که مپرس زیرا که معتقد بودم همه ما در حال رنج کشیدن هستیم. ضمن اینکه در زندگی زیبایی ها و خوشی هایی هم هست و ما گاهی شادی می کنیم و لذت هم می بریم و گاهی هم رنج می کشیم.
اساساً چون رو به سوی پیری و مرگ می رویم و همیشه باید برای بقا اقدامی انجام بدهیم، مثلاً غذایی به دست بیاوریم یا درست کنیم یا کار کنیم و غیره (یعنی انرژی خرج کنیم) طبیعتاً باید رنج بکشیم. اما اینکه به آن پروبال بدهیم و آن را فراتر از رنج بودن و رنج هستی بدانیم و تصور کنیم که فقط این ما هستیم که رنج می کشیم به نظر من ( ارسطو رضایی) عاقلانه نیست و کودکانه است. اگر که شخصی بیش از دیگران واقعاً رنج می کشد حتما نیاز به روان درمانی دارد.
اگر که شخصی لحظه به لحظه در زندگی خود درد می کشد، حتما نیاز به روان درمانی دارد، و اگر نه همه رنج می کشیم، چه کسی هست که بگوید من اصلاً رنج نمی کشم و همیشه شاد وخوشحال هستم؟ اگر چنین شخصی وجود داشته باشد احتمالاً به روان درمانی نیاز دارد.
یکی از حقایقی که باید بیاموزیم این است که زندگی همین است، همینی که هست. و لازم نیست که سوار بر ماشین افسردگی بشویم، آه و ناله کنیم و بگوییم رنجی میکشم که نپرس. بلکه باید جراتمندانه و به قول شوپنهاور شجاعانه زندگی کرد، در برابر سختی ها و رنج ها باید سینه سپر کرد و گستاخ بود.
ضمن این که احساس رنج کشیدن را می پذیریم اما رنجور زندگی نمیکنیم. اگرچه که من درباره ی کسانی که خودکشی می کنند بهیچ عنوان قضاوتی نمی کنم، شاید این یک نوع انتخاب است، اما اینکه فکر کنیم فقط من هستم که رنجی می کشم که نپرس، این جای تامل دارد، همانطور که عده ای از من کمتر رنج می کشند، عده ای هم بیشتر رنج می کشند.
هرکس دردها و رنجهای خودش را دارد. زندگی با کودک درون؟ بله حتماً. زندگی کودکانه ؟ نه هرگز.
برای دریافت مشاوره های علمی در زمینه های مختلف یا شرکت در کارگاه ها و خرید بسته ها در ساعت کاری (از 9صبح تا 18 همه روزه به جز روزهای تعطیل) باشماره های زیر تماس بگیرید یا در واتساپ یا تلگرام پیام بگذارید.
درباره ارسطو رضایی
مرکز روانشناسی خود بیداری آموزش به دانتشجویان روانشناسی و روانشناسان و خانواده ها
نوشتههای بیشتر از ارسطو رضایی4 Comments
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام استاد بزرگوارم ، استاد سخاوتمندم ،چه نوشته پر باری !
بسیار زیبابود .
جا داره اینجا تشکر کنم ازتون که این حداقل کاری هست که میتونم بکنم .فرشته نجات من
من هم زمانی از خیلی چیزها و مسائل رنج میبردم ، آنقدر زندگی برام بی معنا و مفهوم بود که گاهی واقعا دوست نداشتم در این دنیا زندگی کنم . اما با مشاوره های شما بعد از چند سال با کمک شما حال امروزم بسیار متفاوت تر از دیروز هست ،امروز امیدوارتر برای زندگی گام برمیدارم.
آرزو میکنم ،هرکس درد و رنجی داره، به معجزه روانشناسی پی ببره .
قبل تر ها من زودرنج بودم ، امروز کمتر
قبل تر ها انتقاد روحم را میخراشید،امروز کمتر
قبل تر ها با باور اینکه باید کارهایم کامل و بی نقص باشد از زندگی لذتی نمی بردم، اما امروز بیشتر
عشق خالص را درک نمی کردم ، امروز بیشتر
امروز حتی خودم را بیشتر از دیروز دوست دارم
قبل تر ها نظم کمتری یا بی نظمی بر زندگی ام حاکم بود اما امروز منظم تر و برنامه ریز تر
قبل تر ها نمی دانستم که هستم ،اما امروز تا حدودی میدانم ،خودشناسی
حتی انتظارات هم از دیگران کمتر
قبل تر ها مأیوس بودم اما امروز امیدوار تر و از اطرافیان میشنوم که دوست دارم پیش تو بیایم تا شاداب شوم ،واین برایم موهبت بزرگی است .
و….و….که اگر بنویسم کتابی میشود
همه این ها را مدیون شما هستم
باعث خوشحالی من هست و امیدوارم که هرروز بر اثر یادگیری شاهد تغییرات بیشتر باشیم , درخت تو گربار دانش بگیرد به زیر آوری چرخ نیلو فری را
با سلام. بسیار عالی بود. مطالب سایت شما خیلی عالی هست . با تشکر
خواهش می کنم خانم گرامی